kolczuga (język polski)
kolczuga (1.1)
- wymowa:
- IPA: [kɔlˈʧ̑uɡa], AS: [kolčuga]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) hist. wojsk. pancerz rycerski z metalowej plecionki, przypominający koszulę; zob. też kolczuga w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kolczuga kolczugi dopełniacz kolczugi kolczug celownik kolczudze kolczugom biernik kolczugę kolczugi narzędnik kolczugą kolczugami miejscownik kolczudze kolczugach wołacz kolczugo kolczugi - przykłady:
- (1.1) Bożydar nie założył kolczugi i o mały włos nie zginął.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) kolcza, kolczatka
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) zbroja, pancerz
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kolec mrz
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) chain-mail shirt, coat of mail, mail, hauberk, ring mail, chain mail, chain armour, ring armour
- białoruski: (1.1) кальчуга ż
- francuski: (1.1) haubert
- hiszpański: (1.1) cota ż
- niemiecki: (1.1) Kettenpanzer, Ringelpanzer
- rosyjski: (1.1) кольчуга ż
- słowacki: (1.1) drôtená košeľa ż, przest. kolčava ż
- ukraiński: (1.1) кольчуга ż
- węgierski: (1.1) páncéling
- włoski: (1.1) cotta di maglia ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.