kodować (język polski)

wymowa:
znaczenia:

czasownik niedokonany

(1.1) szyfrować używając kodu
(1.2) pot. inform. tworzyć programy komputerowe
odmiana:
(1.1-2) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Maszyna zaczęła kodować tekst raportu dla sztabu głównego.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) programować
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kod m, koder m, kodownik m, kodownica ż, kodowanie n
czas. zakodować dk., odkodować dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
połączenie pol. kod + -ować na wzór niem. kodieren i franc. coder[1]
notowane od drugiej połowy XX wieku[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 Hasło „KOD” w: Andrzej Bańkowski, Etymologiczny słownik języka polskiego, t. I, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 83-01-13016-4, s. 745.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.