kloaka (język polski)
- wymowa:
- IPA: [klɔˈaka], AS: [kloaka]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) dół lub zbiornik przeznaczony do gromadzenia odchodów
- (1.2) anat. końcowy odcinek jelita kręgowców
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kloaka kloaki dopełniacz kloaki kloak celownik kloace kloakom biernik kloakę kloaki narzędnik kloaką kloakami miejscownik kloace kloakach wołacz kloako kloaki - przykłady:
- (1.1) Ciało męczennicy Felikuli wrzucono do rzymskiej kloaki.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) ustęp
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. kloaczny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- nie mylić z: klaka
- tłumaczenia:
- angielski: (1.2) cloaca
- duński: (1.2) kloak w
- norweski (bokmål): (1.2) kloakk m
- norweski (nynorsk): (1.2) kloakk m
- szwedzki: (1.2) kloak w
- źródła:
kloaka (język baskijski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) anat. kloaka[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „kloaka” w: Euskaltzaindia: Hiztegi Batua, 2016. (zobacz wersję .PDF)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.