klaustrofobia (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌklawstrɔˈfɔbʲja], AS: [klau̯strofobʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.u  ł akc. pob.i  j 
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) med. psych. chorobliwy lęk przed przebywaniem w pomieszczeniu zamkniętym lub ciasnym; zob. też klaustrofobia w Wikipedii
odmiana:
(1.1) [1]
przykłady:
(1.1) Przyroda w Skanii i Hallandzie sprzyja nawet tym osobom, które cierpią na klaustrofobię[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. klaustrofobizm m, klaustrofob m, klaustrofobik m, klaustrofobiczka ż
przym. klaustrofobiczny
przysł. klaustrofobicznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. claustrum + fobiazamknięcie + fobia[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Erik Axl Sound, Śmiercionośny upominek, wyd. Sonia Draga, 2015.

klaustrofobia (język baskijski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) med. psych. klaustrofobia[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.