claustrum (język polski)

claustrum (1.1)
wymowa:
(spolszczona) ‹klaustrum›
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) archit. rel. kwadratowy klasztorny wirydarz[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) daw. klaustrum
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) wirydarz
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. klaustrum n
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. claustrum
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „claustrum” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.

claustrum (język łaciński)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) zasuwa, zamknięcie
(1.2) ogrodzenie, zamknięcie
(1.3) przen. granica skromności, dziewictwo
(1.4) tama, zapora
(1.5) gardziel, wąwóz
(1.6) ogrodzenie dla zwierząt
(1.7) pęto, wiązadło
(1.8) dostęp, przejście, krużganek
(1.9) anat. przedmurze
odmiana:
(1.1-9) claustrum, claustrī (deklinacja II)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. claudo
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. claudere
źródłosłów dla ang. cloister, czes. klášter, hiszp. claustro, niem. Kloster, pol. claustrum, pol. klaustrum, pol. klasztor, port. claustro, słc. kláštor, wenec. giostro, wł. chiostro, wł. claustro
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.