kentaur (język czeski)
_by_Bartolomeo_Cavaceppi%252C_1765%252C_plaster_-_Shugborough_Hall_-_Staffordshire%252C_England_-_DSC00048.jpg.webp)
kentaur (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) mit. gr. centaur
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kentaur kentauři dopełniacz kentaura kentaurů celownik kentaurovi / kentauru kentaurům biernik kentaura kentaury wołacz kentaure kentauři miejscownik kentaurovi / kentauru kentaurech narzędnik kentaurem kentaury - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Kentaur m
- przym. kentauří
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
kentaur (język duński)
en kentaur (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) mit. centaur
- odmiana:
- (1.1) en kentaur, kentauren, kentaurer, kentaurerne
- przykłady:
- (1.1) Min hest kender en kentaur og to udenlandske enhjørninger! → Mój koń zna jednego centaura i dwa zagraniczne jednorożce.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- gr. κένταυρος
- uwagi:
- źródła:
kentaur (język słowacki)
kentaur (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
kentaur (język szwedzki)
kentaur (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) mit. centaur
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
kentaur (język węgierski)
kentaur (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.