Kentaur (język czeski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny, nazwa własna
- (1.1) astr. Centaur
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik Kentaur dopełniacz Kentaura celownik Kentaurovi / Kentauru biernik Kentaura wołacz Kentaure miejscownik Kentaurovi / Kentauru narzędnik Kentaurem - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kentaur m
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
Kentaur (język niemiecki)
_by_Bartolomeo_Cavaceppi%252C_1765%252C_plaster_-_Shugborough_Hall_-_Staffordshire%252C_England_-_DSC00048.jpg.webp)
ein Kentaur (1.1)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) mit. gr. centaur
- odmiana:
- (1.1)[1]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik der Kentaur die Kentauren dopełniacz des Kentauren der Kentauren celownik dem Kentauren den Kentauren biernik den Kentauren die Kentauren - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) Zentaur
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Zentaur m
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Deklinacja rzeczowników w jęz. niemieckim
Kentaur (język węgierski)
Kentaur (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, nazwa własna
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.