centaur (język polski)
_by_Bartolomeo_Cavaceppi%252C_1765%252C_plaster_-_Shugborough_Hall_-_Staffordshire%252C_England_-_DSC00048.jpg.webp)
centaur (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈʦ̑ɛ̃ntawr], AS: [cẽntau̯r], zjawiska fonetyczne: nazal.• u → ł
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (1.1) mit. gr. stworzenie mityczne, pół mężczyzna, pół koń; zob. też centaury (mitologia) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik centaur centaury dopełniacz centaura centaurów celownik centaurowi centaurom biernik centaura centaury narzędnik centaurem centaurami miejscownik centaurze centaurach wołacz centaurze centaury - przykłady:
- (1.1) Niejeden tedy towarzysz zdarł rumaka i cofnął się, by się z owym centaurem nie spotkać, szerzącym śmierć i spustoszenie[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) centaurotrytony • ichtiocentaury • onocentaury
- synonimy:
- (1.1) hippocentaurus, hipocentaurus, hipocentaur[2], centauryda
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz.
- forma żeńska centaurzyca ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) łac. centaurus[3] < gr. κένταυρος (kéntauros)[4] < gr. Κένταυρος
- uwagi:
- zob. też centaur w Wikipedii
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) centaur, centaurus
- arabski: (1.1) قنطور m
- asturyjski: (1.1) centauru m
- baskijski: (1.1) zentauro
- białoruski: (1.1) кентаўр m
- czeski: (1.1) kentaur m
- duński: (1.1) kentaur w
- esperanto: (1.1) centaŭro
- fiński: (1.1) kentauri
- francuski: (1.1) centaure m
- galicyjski: (1.1) centauro m
- gruziński: (1.1) კენტავრი
- hiszpański: (1.1) centauro m
- ido: (1.1) centauro
- interlingua: (1.1) centauro
- kataloński: (1.1) centaure m
- łaciński: (1.1) centaurus m, hippocentaurus m
- łotewski: (1.1) kentaurs m
- macedoński: (1.1) кентаур m
- niderlandzki: (1.1) paardmens m
- niemiecki: (1.1) Kentaur m, Zentaur m
- nowogrecki: (1.1) κένταυρος m
- portugalski: (1.1) centauro m
- rosyjski: (1.1) кентавр m
- słowacki: (1.1) kentaurus m, centaurus m
- starogrecki: (1.1) κένταυρος m
- szwedzki: (1.1) kentaur w
- ukraiński: (1.1) кентавр m, przest. центавр m
- walijski: (1.1) dynfarch m
- węgierski: (1.1) kentaur
- włoski: (1.1) centauro m
- źródła:
- ↑ Henryk Sienkiewicz: Ogniem i mieczem (wyd. 1901), Tom II Rozdział XI
- ↑
Hasło „hipocentaur” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ Hasło „centaur” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Władysław Kopaliński: Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych
centaur (język angielski)
centaur (1.1)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik
centaur (język niderlandzki)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) mit. gr. centaur
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz niderlandzki, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.