kaszel (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈkaʃɛl], AS: [kašel] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) nagłe wyrzucenie powietrza z płuc połączone z zachrypnięciem, spodowane podrażnieniem układu oddechowego; zob. też kaszel w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kaszel	kaszle
dopełniacz	kaszlu	kaszli / kaszlów[1]
celownik	kaszlowi	kaszlom
biernik	kaszel	kaszle
narzędnik	kaszlem	kaszlami
miejscownik	kaszlu	kaszlach
wołacz	kaszlu	kaszle

przykłady:

(1.1) Przeziębieniu często towarzyszy kaszel i katar.

składnia:

kolokacje:

(1.1) kaszel suchy / mokry

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kaszlak mzw, kaszlenie n, kaszlnięcie n

zdrobn. kaszelek mrz

czas. kaszleć ndk., kaszlnąć dk.

przym. kaszlowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

prasł. *kašľь

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) cough
• arabski: (1.1) سعال m (suʿāl), كحة ż (kuḥa)
• arumuński: (1.1) tusi ż
• baskijski: (1.1) eztul
• białoruski: (1.1) кашаль m (kašalʹ)
• bułgarski: (1.1) кашлица ż (kašlica)
• chiński standardowy: (1.1) 咳嗽 (késou)
• chorwacki: (1.1) kašalj m
• czeski: (1.1) kašel m
• dolnołużycki: (1.1) kašel m
• duński: (1.1) hoste w
• esperanto: (1.1) tuso
• estoński: (1.1) köha
• fiński: (1.1) yskä
• francuski: (1.1) toux ż
• friulski: (1.1) tos m
• górnołużycki: (1.1) kašel m
• gudźarati: (1.1) ઉધરસ ż (udharasa), કફ m (kapha), ખાંસી ż (khānsī)
• hebrajski: (1.1) שיעול m (šiʿūl)
• hindi: (1.1) खांसी / खाँसी ż (khānsī)
• hiszpański: (1.1) tos ż
• indonezyjski: (1.1) batuk
• irlandzki: (1.1) casacht ż
• islandzki: (1.1) hósti m
• japoński: (1.1) 咳 (seki)
• jèrriais: (1.1) toux ż
• kaszubski: (1.1) kaszel m, chruchel m, kachùt m, rzëpòt m, rzëpica ż, rzëpnica ż, rzëpówka ż
• kataloński: (1.1) tos ż
• keczua: (1.1) uhu
• khmerski: (1.1) ក្អក (kʼɑɑk)
• koreański: (1.1) 기침
• litewski: (1.1) kosulys m
• luksemburski: (1.1) Houscht m
• łaciński: (1.1) tussis ż
• łotewski: (1.1) klepus m
• macedoński: (1.1) кашлица ż (kašlica)
• malajski: (1.1) batuk
• mongolski: (1.1) ханиад (haniad)
• nawaho: (1.1) dikos
• niderlandzki: (1.1) hoest m
• niemiecki: (1.1) Husten m
• norweski (bokmål): (1.1) hoste m
• norweski (nynorsk): (1.1) hoste m
• nowogrecki: (1.1) βήχας m (víchas)
• ormiański: (1.1) հազ (haz)
• perski: (1.1) سرفه (sorfe)
• portugalski: (1.1) tosse ż
• prowansalski: (1.1) tos ż
• rosyjski: (1.1) кашель m (kašelʹ)
• rumuński: (1.1) tuse ż
• sanskryt: (1.1) कसन m (kasana)
• serbski: (1.1) кашаљ (kašalj) m
• słowacki: (1.1) kašeľ m
• słoweński: (1.1) kašelj m
• staroruski: (1.1) кашьль m (kašĭlĭ)
• szkocki: (1.1) coch
• szkocki gaelicki: (1.1) casad m
• szwedzki: (1.1) hosta w
• śląski niemiecki: (1.1) Hust m
• średnio-wysoko-niemiecki: (1.1) houste
• tahitański: (1.1) hota, mare
• tajski: (1.1) ไอ (ai)
• tamilski: (1.1) இருமல் (irumal)
• telugu: (1.1) దగ్గు (daggu)
• turecki: (1.1) öksürük
• ukraiński: (1.1) кашель m (kašelʹ)
• walijski: (1.1) peswch m, pesychiad m
• węgierski: (1.1) köhögés
• wietnamski: (1.1) bệnh ho
• wilamowski: (1.1) hu̇st m
• włoski: (1.1) tosse ż

źródła: