cough (język angielski)

wymowa:
bryt. IPA: /kɒf/, SAMPA: /kQf/
amer. enPR: kôf, IPA: /kɑf/ lub /kɔf/, SAMPA: /kOf/
wymowa amerykańska
znaczenia:

rzeczownik policzalny

(1.1) kaszel[1] (przypadłość)
(1.2) kaszlnięcie

czasownik

(2.1) kaszleć[1]
(2.2) wydawać dźwięk podobny do kaszlnięcia (np. o silniku)

wykrzyknik

(3.1) ekhem (wykrzyknik służący do zwrócenia uwagi na coś)
odmiana:
(1) lp cough; lm coughs
(2) cough, coughed, coughed, coughs, coughing
(3) nieodm.
przykłady:
(3.1) He wascoughindisposed.On byłekhem – niedysponowany.
składnia:
kolokacje:
whooping cough • cough syrup
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. cougher
czas. cough up
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1 2 Collins: słownik angielsko-polski, pod red. prof. Jacka Fisiaka, Wydawnictwo Arti PWH, Warszawa 2007, ISBN 978-83-89725-39-5, s. 97.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.