kastracja (język polski)
- wymowa:
- IPA: [kaˈstraʦ̑ʲja], AS: [kastracʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) med. wet. usunięcie chirugiczne gruczołów płciowych lub zniszczenie komórek rozrodczych promieniami rentgenowskimi; zob. też kastracja w Wikipedii
- (1.2) bot. usunięcie niedojrzałych pręcików roślin, poprzedzające sztuczne zapylenie
- odmiana:
- (1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik kastracja dopełniacz kastracji celownik kastracji biernik kastrację narzędnik kastracją miejscownik kastracji wołacz kastracjo - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) kastracja chemiczna
- synonimy:
- (1.1) trzebienie, wytrzebienie
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. kastracyjny
- rzecz. kastrat m, kastrowanie n
- czas. kastrować
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. castratio
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) кастрацыя ż
- bułgarski: (1.1) кастрация ż
- hiszpański: (1.1) castración ż
- nowogrecki: (1.1) ευνουχισμός m
- rosyjski: (1.1) кастрация ż
- ukraiński: (1.1) кастрація ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.