jurność (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) książk. cecha tego, co jurne; cecha tych, którzy są jurni
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik jurność jurności dopełniacz jurności jurności celownik jurności jurnościom biernik jurność jurności narzędnik jurnością jurnościami miejscownik jurności jurnościach wołacz jurności jurności - przykłady:
- składnia:
- (1.1) jurność + D.
- kolokacje:
- (1.1) męska jurność
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) namiętność
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. jurny
- przysł. jurnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. jurny + -ość
- uwagi:
- (1.1) Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego[1]. Inne słowniki (np.: Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego[2], Uniwersalny słownik języka polskiego[3]) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „jurność” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online. - ↑ Hasło „jurność” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.