junior (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈjü̃ɲɔr], AS: [i ̯ü̃ńor], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) młodszy wiekiem członek rodziny
- (1.2) syn lub młodszy brat / starszy brat, który nosi to samo imię co ojciec
- (1.3) sport. zawodnik, który nie ukończył określonego dla danej dyscypliny wieku, zwykle 19 lat
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik junior juniorzy dopełniacz juniora juniorów celownik juniorowi juniorom biernik juniora juniorów narzędnik juniorem juniorami miejscownik juniorze juniorach wołacz juniorze juniorzy - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.2) jr
- (1.3) jun.
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. juniorka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. iunior → młodszy
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) junior; (1.2) junior; (1.3) junior
- duński: (1.1) junior w; (1.2) junior w; (1.3) junior w
- norweski (bokmål): (1.1) junior m; (1.2) junior m; (1.3) junior m
- norweski (nynorsk): (1.1) junior m; (1.2) junior m; (1.3) junior m
- szwedzki: (1.2) junior w; (1.3) junior w
- źródła:
junior (język angielski)
rzeczownik
- (1.1) sport. junior
przymiotnik
- (2.1) młodszy
- (2.2) juniorski
- odmiana:
- (1.1) lp junior; lm juniors
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- bryt. junior school
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
junior (język baskijski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) sport. junior[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „junior” w: Euskaltzaindia: Hiztegi Batua, 2016. (zobacz wersję .PDF)
junior (język czeski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) junior
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik junior junioři dopełniacz juniora juniorů celownik juniorovi / junioru juniorům biernik juniora juniory wołacz juniore junioři miejscownik juniorovi / junioru juniorech narzędnik juniorem juniory - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
junior (interlingua)
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.