jagnię (język polski)

jagnię (1.1)
wymowa:
IPA: [ˈjäɟɲɛ], AS: [i ̯äǵńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.denazal.-ni…
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) zool. młode owcy; zob. też jagnię w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Na ołtarzu całopalnym ofiarowano tysiąc byków, tysiąc baranów i tysiąc jagniąt.[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) jagniątko, owieczka, owczę
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) owca
hiponimy:
(1.1) baranek
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. jagnięcina ż
zdrobn. jagniątko n
przym. jagnięcy
czas. jagnić się
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *agnę[2]
uwagi:
zob. też jagnię w Wikicytatach
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ssaki
tłumaczenia:
źródła:
  1. Zenon Kosidowski, Opowieści biblijne, 1963, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „jagnię” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.