intelletto (język włoski)

wymowa:

IPA: /in.tel.ˈlɛt.to/

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) intelekt, umysł, rozum

(1.2) inteligencja

(1.3) przen. intelekt, umysł (osoba)

(1.4) daw. interpretacja, znaczenie, sens

odmiana:

(1.1-4) lp intelletto; lm intelletti

przykłady:

(1.3) È stato uno dei più grandi intelletti del diciannovesimo secolo. → Był jednym z największych umysłów dziewiętnastego wieku.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) cervello, fosforo, intellezione, intelligenza, intendimento, ragione, raziocinio, razionalità

(1.3) cervello, cranio, ingegno, intelligenza, mente, testa

(1.4) interpretazione, significato, senso

antonimy:

(1.3) nullità, zero

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. intellettuale m ż, intellettualismo m, intellettualista m ż, intellettualità ż, intellettualizzazione ż, intellezione ż, intelligence ż, intelligenza ż, intellighenzia ż, intelligibile m, intelligibilità ż

czas. intellettualizzare

przym. intellettibile, intellettivo, intellettuale, intellettualista, intellettualistico, intelligente, intelligibile

przysł. intellettualisticamente, intellettualmente, intelligentemente, intelligibilmente

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. intellectus, -us < łac. intelligere

uwagi:

źródła: