inkasent (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ĩŋˈkasɛ̃nt], AS: [ĩŋkasẽnt], zjawiska fonetyczne: nazal.• -nk-
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) pracownik zajmujący się pobieraniem od płatników należności w ich miejscu zamieszkania; zob. też inkasent w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik inkasent inkasenci dopełniacz inkasenta inkasentów celownik inkasentowi inkasentom biernik inkasenta inkasentów narzędnik inkasentem inkasentami miejscownik inkasencie inkasentach wołacz inkasencie inkasenci - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. inkaso m, inkasowanie n
- forma żeńska inkasentka
- czas. inkasować
- przym. inkasencki, inkasowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) niem. Incassent[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) інкасатар m
- bułgarski: (1.1) инкасатор m
- rosyjski: (1.1) инкассатор m
- ukraiński: (1.1) інкасатор m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.