ingrediencja (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌĩŋɡrɛˈdʲjɛ̃nʦ̑ʲja], AS: [ĩŋgredʹi ̯ẽncʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -nk- • akc. pob.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) składnik jakiejś mieszaniny lub przepisu, najczęściej kulinarnego lub mikstury lekarskiej, rzecz wchodząca w skład czegoś
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ingrediencja ingrediencje dopełniacz ingrediencji ingrediencji / przest. ingrediencyj[1] celownik ingrediencji ingrediencjom biernik ingrediencję ingrediencje narzędnik ingrediencją ingrediencjami miejscownik ingrediencji ingrediencjach wołacz ingrediencjo ingrediencje - przykłady:
- (1.1) W kuchni francuskiej stosuje się często wykwintne ingrediencje.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) ingredient, składnik, składowa
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ingredient m
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) łac. ingredientia
- uwagi:
- (1.1) rzeczownik ten jest najczęściej używany w liczbie mnogiej
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) ingredient
- czeski: (1.1) ingredience ż
- łaciński: (1.1) ingredientia
- źródła:
- ↑
Hasło „ingrediencja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.