husytyzm (język polski)
- wymowa:
- IPA: [xuˈsɨtɨsm̥], AS: [χusytysm̦], zjawiska fonetyczne: wygł.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) hist. rel. ruch religijny i polityczny, odłam protestantyzmu zapoczątkowany w XV w.; zob. też husytyzm w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik husytyzm husytyzmy dopełniacz husytyzmu husytyzmów celownik husytyzmowi husytyzmom biernik husytyzm husytyzmy narzędnik husytyzmem husytyzmami miejscownik husytyzmie[1] husytyzmach wołacz husytyzmie[1] husytyzmy - przykłady:
- (1.1) Husytyzm dał impuls późniejszej Reformacji.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- (1.1) protestantyzm
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. husyta m, husytka ż, husyckość ż
- przym. husycki
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) czes. Hus; od nazwiska Jana Husa, który zapoczątkował ten ruch
- uwagi:
- Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego[2]. Inne słowniki (np.: Uniwersalny słownik języka polskiego[3]) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Hussitism
- czeski: (1.1) husitství n
- rosyjski: (1.1) гуситство n
- słowacki: (1.1) husitstvo n, husitizmus m
- ukraiński: (1.1) гуситський рух m
- źródła:
- 1 2 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
- ↑
Hasło „husytyzm” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online. - ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.