heterodoksja (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rel. filoz. uznawanie odmiennych poglądów, niezgodnych z obowiązującą doktryną wiary^[1]; szerzej: niezgodnych z obowiązującymi zasadami, kanonem; zob. też heterodoksja w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	heterodoksja	heterodoksje
dopełniacz	heterodoksji	heterodoksji
celownik	heterodoksji	heterodoksjom
biernik	heterodoksję	heterodoksje
narzędnik	heterodoksją	heterodoksjami
miejscownik	heterodoksji	heterodoksjach
wołacz	heterodoksjo	heterodoksje

przykłady:

(1.1) W późnym średniowieczu Pikardia stała się terenem działalności licznych ruchów heterodoksji religijnej, waldensów, begardów, a także braci i sióstr herezji wolnego ducha^[2].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) nieprawowierność, heterodoksalność

antonimy:

(1.1) ortodoksja

hiperonimy:

(1.1) odmienność, nieprawomyślność, odstępstwo

hiponimy:

(1.1) herezja

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. heterodoksalność ż, heterodoksyjność ż

przym. heterodoksyjny

przysł. heterodoksyjnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. ἑτεροδοξία

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) heterodoxy
• baskijski: (1.1) heterodoxia
• czeski: (1.1) heterodoxie ż
• estoński: (1.1) heterodoksia
• fiński: (1.1) heterodoksia
• francuski: (1.1) hétérodoxie ż
• hiszpański: (1.1) heterodoxia ż
• nowogrecki: (1.1) ετεροδοξία ż
• rosyjski: (1.1) гетеродоксия ż
• starogrecki: (1.1) ἑτεροδοξία ż
• szwedzki: (1.1) heterodoxi w
• włoski: (1.1) eterodossia ż

źródła: