hałaśliwy (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌxawaɕˈlʲivɨ], AS: au̯aślʹivy], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob.
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) powodujący hałas
(1.2) przen. powodujący rozgłos
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Gdzieś w krzakach odzywały się hałaśliwe, natrętne słowiki, głusząc cierpliwy jazgot pasikoników[1].
(1.2) Rząd stanowy po hałaśliwej akcji propagandowej zmobilizował całą ochotniczą milicję[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1-2) głośny
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. hałas m, hałaśliwość ż, hałasowanie n
czas. hałasować
przysł. hałaśliwie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Tadeusz Konwicki, Dziura w niebie, 1959, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Zbigniew Teplicki, Wielcy Indianie Ameryki Północnej, 1994, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.