gwintownik (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ɡvʲĩnˈtɔvʲɲik], AS: [gvʹĩntovʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) narzędzie skrawające wieloostrzowe, służące do nacinania gwintów wewnętrznych; zob. też gwintownik w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik gwintownik gwintowniki dopełniacz gwintownika gwintowników celownik gwintownikowi gwintownikom biernik gwintownik gwintowniki narzędnik gwintownikiem gwintownikami miejscownik gwintowniku gwintownikach wołacz gwintowniku gwintowniki - przykłady:
- (1.1) Gwintowniki i narzynki to jedne z potrzebnych narzędzi w warsztacie ślusarskim.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) narzynka
- hiperonimy:
- (1.1) narzędzie
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. gwint mrz
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) tap
- francuski: (1.1) taraud m
- hiszpański: (1.1) macho de roscar m
- nowogrecki: (1.1) κολαούζο n
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.