gryps (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ɡrɨps], AS: [gryps]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) więz. list przemycony do więźnia lub od niego poza więzienie
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik gryps grypsy dopełniacz grypsu grypsów celownik grypsowi grypsom biernik gryps grypsy narzędnik grypsem grypsami miejscownik grypsie grypsach wołacz grypsie grypsy - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. grypsować ndk.
- rzecz. grypsik mrz, grypsera ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- daw. niem. Grips[1] < daw. niem. grippen → łapać, chwytać, kraść
- por. pot. niem. Grips → kumać, jarzyć, rozumieć
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
gryps (język łaciński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) mit. gryf, gryfon
- odmiana:
- (1) gryps, grypis (deklinacja III)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik gryps grypēs dopełniacz grypis grypium celownik grypī grypibus biernik grypem grypēs ablatyw grype grypibus wołacz gryps grypēs - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- gr. γρύψ; źródłosłów dla ang. griffin, ast. grifu, duń. grib, franc. griffon, hiszp. grifo, irl. gríobh, katal. griu, katal. grif, niem. Greif, pol. gryf, port. grifo, wł. grifo, wł. grifone
- uwagi:
- (1.1) inna pisownia gryphus, grypus
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.