gryps (język polski)

wymowa:
IPA: [ɡrɨps], AS: [gryps]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) więz. list przemycony do więźnia lub od niego poza więzienie
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. grypsować ndk.
rzecz. grypsik mrz, grypsera ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
daw. niem. Grips[1] < daw. niem. grippen → łapać, chwytać, kraść
por. pot. niem. Grips → kumać, jarzyć, rozumieć
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „gryps” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.

gryps (język łaciński)

gryps (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) mit. gryf, gryfon
odmiana:
(1) gryps, grypis (deklinacja III)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. γρύψ; źródłosłów dla ang. griffin, ast. grifu, duń. grib, franc. griffon, hiszp. grifo, irl. gríobh, katal. griu, katal. grif, niem. Greif, pol. gryf, port. grifo, wł. grifo, wł. grifone
uwagi:
(1.1) inna pisownia gryphus, grypus
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.