grenlandzki (język polski)

wymowa:

IPA: [ɡrɛ̃nˈlãnʦ̑ʲci], AS: [grẽnlãncʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) od Grenlandia

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) jęz. język rdzennych mieszkańców Grenlandii; zob. też język grenlandzki w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	grenlandzki		grenlandzka	grenlandzkie	grenlandzcy	grenlandzkie
dopełniacz	grenlandzkiego		grenlandzkiej	grenlandzkiego	grenlandzkich
celownik	grenlandzkiemu		grenlandzkiej	grenlandzkiemu	grenlandzkim
biernik	grenlandzkiego	grenlandzki	grenlandzką	grenlandzkie	grenlandzkich	grenlandzkie
narzędnik	grenlandzkim		grenlandzką	grenlandzkim	grenlandzkimi
miejscownik	grenlandzkim		grenlandzkiej	grenlandzkim	grenlandzkich
wołacz	grenlandzki		grenlandzka	grenlandzkie	grenlandzcy	grenlandzkie

przykłady:

(1.1) Grenlandzcy rybacy poławiają dorsza, którego zamrażają i wysyłają do Aalborga.

(2.1) Malik wydał zbiorek erotycznych wierszy po grenlandzku.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Grenlandia ż, Grenlandczyk mos, Grenlandka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Greenlandic
• baskijski: (1.1) groenlandiar; (2.1) groenlandiera
• białoruski: (1.1) грэнландскі
• bułgarski: (1.1) гренландски
• czeski: (1.1) grónský; (2.1) grónština ż
• duński: (1.1) grønlandsk
• farerski: (1.1) grønlendskur
• francuski: (1.1) groenlandais
• hiszpański: (1.1) groenlandés
• kataloński: (1.1) grenlandès
• niemiecki: (1.1) grönländisch
• norweski (bokmål): (1.1) grønlandsk
• nowogrecki: (1.1) γροιλανδικός, γροιλανδέζικος
• rosyjski: (1.1) гренландский
• słowacki: (1.1) grónsky (2.1) grónčina ż
• szwedzki: (1.1) grönländsk
• turecki: (2.1) Grönlandca
• ukraiński: (1.1) гренландський
• węgierski: (1.1) grönlandi; (2.1) grönlandi

źródła: