grekofil (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ɡrɛˈkɔfʲil], AS: [grekofʹil], zjawiska fonetyczne: zmięk.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) książk. zwolennik, wielbiciel kultury greckiej, języka greckiego; przyjaciel Greków
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik grekofil grekofile dopełniacz grekofila grekofilów[1] / grekofili [2] celownik grekofilowi grekofilom biernik grekofila grekofilów / grekofili narzędnik grekofilem grekofilami miejscownik grekofilu grekofilach wołacz grekofilu grekofile - przykłady:
- (1.1) Symplicjusz uchodzi za grekofila.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Grecja ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. Grek + -fil
- uwagi:
- tłumaczenia:
- bułgarski: (1.1) гъркофил m
- francuski: (1.1) grécophile m ż
- źródła:
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ Zygmunt Saloni, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Włodzimierz Gruszczyński, Danuta Skowrońska, Słownik gramatyczny języka polskiego na płycie CD, Warszawa 2012, ISBN 978-83-927277-2-9.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.