gokart (język polski)
gokart (1.1)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy / męskorzeczowy[1]
- (1.1) sport. mot. mały, nisko osadzony samochód wyścigowy, niedopuszczony do ruchu ulicznego; zob. też gokart w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik gokart gokarty dopełniacz gokarta gokartów celownik gokartowi gokartom biernik gokarta gokarty narzędnik gokartem gokartami miejscownik gokarcie gokartach wołacz gokarcie gokarty
albo
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik gokart gokarty dopełniacz gokarta / gokartu[1] gokartów celownik gokartowi gokartom biernik gokart gokarty narzędnik gokartem gokartami miejscownik gokarcie gokartach wołacz gokarcie gokarty - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) spalinowy / elektryczny gokart • dwusuwowy / czterosuwowy gokart
- synonimy:
- (1.1) war. kart
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) pojazd
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. gokarcik mrz
- przym. gokartowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- ang. go-cart
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- 1 2
Hasło „gokart” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.