gimnastyk (język polski)

gimnastyk (1.1)
wymowa:
IPA: [ɟĩmˈnastɨk], AS: [ǵĩmnastyk], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) sportowiec uprawiający gimnastykę sportową
(1.2) pot. nauczyciel gimnastyki
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Nasz gimnastyk zdobył złoto na równoważni.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) akrobata
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. gimnastyka ż, gimnazjon m, gimnazjum n
forma żeńska gimnastyczka ż
czas. gimnastykować
przym. gimnastyczny, wygimnastykowany, gimnazjalny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:

gimnastyk (język wilamowski)

gimnastyk (1.1)
gimnastyk (1.2)
zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) sport. gimnastyka (ogół ćwiczeń rozciągających i poprawiających sprawność fizyczną)[1]
(1.2) sport. gimnastyka (dyscyplin sportowych związanych z pokazem sprawności ciała)[1]
(1.3) sport. eduk. gimnastyka (szkolne zajęcia sportowe)[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1 2 3 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Słownik języka wilamowskiego w: Józef Gara, Zbiór wierszy o wilamowskich obrzędach i obyczajach oraz Słownik języka wilamowskiego, Stowarzyszenie Na Rzecz Zachowania Dziedzictwa Kulturowego Miasta Wilamowice „Wilamowianie”, Bielsko-Biała 2004, ISBN 83-914917-8-1.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.