german (język polski)
german (1.1)
- wymowa:
- , IPA: [ˈɡɛrmãn], AS: [germãn], zjawiska fonetyczne: nazal.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) chem. pierwiastek chemiczny o symbolu Ge i liczbie atomowej 32; zob. też german w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) blm
przypadek liczba pojedyncza mianownik german dopełniacz germanu celownik germanowi biernik german narzędnik germanem miejscownik germanie wołacz germanie - przykłady:
- (1.1) German jest półprzewodnikiem.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) symbol. Ge
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. germanit m, Germania ż
- tem. słow. germano-
- przysł. germańsko
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) łac. germanium, od łacińskiej nazwy Germania - Niemcy, ojczyzny Klemensa Winklera, odkrywcy tego pierwiastka
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Pierwiastki chemiczne
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) germanium
- arabski: (1.1) جرمانيوم
- asturyjski: (1.1) xermaniu m
- baskijski: (1.1) germanio
- białoruski: (1.1) германій m
- białoruski (taraszkiewica): (1.1) герман m
- bułgarski: (1.1) германий m
- czeski: (1.1) germanium n
- duński: (1.1) germanium
- esperanto: (1.1) germaniumo, germanio
- francuski: (1.1) germanium m
- hiszpański: (1.1) germanio m
- japoński: (1.1) ゲルマニウム
- jidysz: (1.1) גערמאַניום m (germanjum)
- kaszubski: (1.1) germón m
- kataloński: (1.1) germani m
- litewski: (1.1) germanis m
- łaciński: (1.1) germanium n
- łotewski: (1.1) germānijs
- macedoński: (1.1) германиум
- mongolski: (1.1) германи
- niderlandzki: (1.1) germanium
- niemiecki: (1.1) Germanium n
- nowogrecki: (1.1) γερμάνιο n
- rosyjski: (1.1) германий m
- rumuński: (1.1) germaniu
- słoweński: (1.1) germanij
- szwedzki: (1.1) germanium
- ukraiński: (1.1) германій m
- volapük: (1.1) gärmin
- węgierski: (1.1) germánium
- włoski: (1.1) germanio m
- źródła:
german (język angielski)
przymiotnik
- (1.1) przyrodni (o tej samej matce lub ojcu)
- (1.2) blisko spokrewniony
rzeczownik
- (2.1) przest. bliski krewny
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) brother-german
- (1.2) cousin-german
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. germanic
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- st.franc. germain
- uwagi:
- German jako "niemiecki" pisane jest dużą literą
- źródła:
german (esperanto (morfem))
- wymowa:
- znaczenia:
morfem
- (1.1) Niemiec, niemiecki
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pochodne:
- rzecz. germano, germanino, Germanio, Germanujo, germanismo, germanisto
- przym. germana, judgermana, germanlingva
- przysł. germane
- czas. germanigi
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
german (język szwedzki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) Germanin[1]
- odmiana:
- (1.1) en german, germanen, germaner, germanerna
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Germania, germanistik, germanist, germanisering, germanism
- czas. germanisera
- przym. germansk, germanistisk
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Svensk ordbok och svensk uppslagsbok, red. Sven-Göran Malmgren, Norstedts Akademiska Förlag, Göteborg 2001, ISBN 91-7227-281-3, s. 357.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.