garnirunek (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌɡarʲɲiˈrũnɛk], AS: [garʹńirũnek], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) kulin. przybranie potrawy, dodatki ją zdobiące[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik garnirunek garnirunki dopełniacz garnirunku garnirunków celownik garnirunkowi garnirunkom biernik garnirunek garnirunki narzędnik garnirunkiem garnirunkami miejscownik garnirunku garnirunkach wołacz garnirunku garnirunki - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) garnirowanie
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. garnirowanie n
- czas. garnirować ndk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. Garnierung
- uwagi:
- tłumaczenia:
- niemiecki: (1.1) Garnierung ż
- rosyjski: (1.1) гарнир m
- źródła:
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.