garnirowanie (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌɡarʲɲirɔˈvãɲɛ], AS: [garʹńirovãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) kulin. ozdabianie, przybranie, dekorowanie jedzenia[1]; zob. też garnirowanie w Wikipedii
- (1.2) zob. garnirunek[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik garnirowanie dopełniacz garnirowania celownik garnirowaniu biernik garnirowanie narzędnik garnirowaniem miejscownik garnirowaniu wołacz garnirowanie - (1.2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik garnirowanie garnirowania dopełniacz garnirowania garnirowań celownik garnirowaniu garnirowaniom biernik garnirowanie garnirowania narzędnik garnirowaniem garnirowaniami miejscownik garnirowaniu garnirowaniach wołacz garnirowanie garnirowania - przykłady:
- składnia:
- (1.1) garnirowanie + D.
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. garnirować
- rzecz. garnirunek
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- 1 2
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.