garnirować (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌɡarʲɲiˈrɔvaʨ̑], AS: [garʹńirovać], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob.
znaczenia:

czasownik

(1.1) kulin. ozdabiać jedzenie (np. zieleniną)[1]
(1.2) przest. obszywać coś tasiemką, lamówką itp.[1]
odmiana:
koniugacja IV
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) lamować
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
(1.1) garnirunek
(1.1-2) rzecz. garnirowanie
związki frazeologiczne:
etymologia:
z niem. garnieren z franc. garnir[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.