folkloryzm (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) liter. szt. nawiązywanie w sztuce i literaturze do elementów folklorystycznych[1]; zob. też folkloryzm w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) blm,
przypadek liczba pojedyncza mianownik folkloryzm dopełniacz folkloryzmu celownik folkloryzmowi biernik folkloryzm narzędnik folkloryzmem miejscownik folkloryzmie[2] wołacz folkloryzmie[2] - przykłady:
- (1.1) Wykład dotyczył folkloryzmu we współczesnej polskiej muzyce rozrywkowej.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. folklor m, folk m, folklorystyka ż, folklorysta m, folklorystka ż
- przym. folklorystyczny, folkowy
- przysł. folklorystycznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. Folklorismus
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) folklorism
- czeski: (1.1) folklorismus m
- galicyjski: (1.1) folclorismo m
- hiszpański: (1.1) folclorismo m
- łotewski: (1.1) folklorisms m
- niemiecki: (1.1) Folklorismus m
- źródła:
- ↑
Hasło „folkloryzm” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN. - 1 2 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.