fiducjarny (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌfʲiduˈʦ̑ʲjarnɨ], AS: [fʹiducʹi ̯arny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) ekon. pozbawiony samodzielnej wartości, nie mający oparcia w dobrach materialnych
- (1.2) praw. powierniczy
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik fiducjarny fiducjarna fiducjarne fiducjarni fiducjarne dopełniacz fiducjarnego fiducjarnej fiducjarnego fiducjarnych celownik fiducjarnemu fiducjarnej fiducjarnemu fiducjarnym biernik fiducjarnego fiducjarny fiducjarną fiducjarne fiducjarnych fiducjarne narzędnik fiducjarnym fiducjarną fiducjarnym fiducjarnymi miejscownik fiducjarnym fiducjarnej fiducjarnym fiducjarnych wołacz fiducjarny fiducjarna fiducjarne fiducjarni fiducjarne - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) pieniądz fiducjarny
- (1.2) czynność fiducjarna • fiducjarne nabycie własności nieruchomości • umowa fiducjarna • czynność fiducjarna
- synonimy:
- (1.2) powierniczy
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. fides → wiara
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) fiat; (1.2) fiduciary
- francuski: (1.1) fiduciaire
- rosyjski: (1.1) фидуциарный; (1.2) фидуциарный
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.