fińskojęzyczny (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌfʲĩj̃skɔjɛ̃w̃ˈzɨʧ̑nɨ], AS: [fʹĩĩ ̯skoi ̯ẽũ̯zyčny], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.asynch. ę rozs. artyk.akc. pob.
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, który posługuje się językiem fińskim
(1.2) taki, którego mieszkańcy posługują się językiem fińskim
(1.3) spisany, stworzony w języku fińskim
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) fińskojęzyczn|y naród • fińskojęzyczna ludność
(1.2) kraj / obszar fińskojęzyczny
(1.3) fińskojęzyczny tekst • fińskojęzyczna książka / prasa / literatura
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.