febra (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈfɛbra], AS: [febra]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) med. żółta gorączka, żółta febra
(1.2) daw. pot. zimnica, malaria
(1.3) pot. stan w którym pacjent przejawia gorączkę i dreszcze[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. febris[2]gorączka
uwagi:
zob. też febra w Wikipedii
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „febra” w: Ewa Jędrzejko, Małgorzata Kita, Słownik wyrazów obcego pochodzenia, „Ex Libris” – Galeria Polskiej Książki, Warszawa 1999, ISBN 83-87071-18-8, s. 189.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „febra” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.

febra (esperanto)

morfologia:
febra
wymowa:
IPA: /ˈfebra/
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) gorączkowy
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. febro
czas. febri
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

febra (język staroirlandzki)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) luty
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) febrae
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. februarius
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.