šyttułn (język wilamowski)

zapisy w ortografiach alternatywnych:
śytułn • śyttułn
wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) trząść, pokiwać głową[1]

rzeczownik odczasownikowy, rodzaj nijaki

(2.1) med. febra, zimnica, gorączka[1]
odmiana:
(1.1) czas przeszły prosty šöttułt, imiesłów czasu przeszłego gəšöttułt
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
por. niem. schütteln
uwagi:
zobacz też: ādšyttułn • byšyttułn • dyršyttułn • ryttułn
źródła:
  1. 1 2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. S-Z, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 442.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.