faetony (język polski)
przedstawiciel faetonów (1.1)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
- (1.1) syst. ornit. Phaethontiformes Sharpe[1], rząd ptaków z infragromady ptaków neognatycznych; zob. też faetony w Wikipedii
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy, forma fleksyjna
- (2.1) M., B. i W. lm od: faeton
- odmiana:
- (1.1) blp,
przypadek liczba mnoga mianownik faetony dopełniacz faetonów celownik faetonom biernik faetony narzędnik faetonami miejscownik faetonach wołacz faetony - przykłady:
- (1.1) Gdy jeden rodzic faetonów wysiaduje, drugi poluje.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) faetony występują / gniazdują / polują • wymarłe faetony
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) takson
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. faeton mzw
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. faeton + -y
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ptaki
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „Phaethontiformes” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.