eschatologia (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌɛsxatɔˈlɔɟja], AS: [esχatoloǵi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob.i  j 
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rel. filoz. dział teologii i filozofii dotyczący spraw ostatecznych: śmierci, końca świata, życia pozagrobowego, rodzajów sądu pośmiertnego, świata zmarłych itp.
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) eschatologia chrześcijańska / kosmograficzna / judaistyczna / grecka / …
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. eschaton m, eschatolog m
przym. eschatologiczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) gr. έσχατος + λόγος[1]ostateczny + przemowa, słowo
uwagi:
zob. też eschatologia w Wikipedii
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „eschatologia” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.

eschatologia (interlingua)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) rel. filoz. eschatologia
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. eschatologo
przym. eschatologic
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.