ernst (język niderlandzki)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) powaga

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz niderlandzki, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

ernst (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ɛʁnst] ​ wymowa austriacka

​ ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) poważny

(1.2) przen. ciężki

w funkcji przysłówka^[1]

(2.1) poważnie

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der ernste ein ernster ernster	die ernste eine ernste ernste	das ernste ein ernstes ernstes	die ernsten ernsten ernste
Gen.	słaba mieszana mocna	des ernsten eines ernsten ernsten	der ernsten einer ernsten ernster	des ernsten eines ernsten ernsten	der ernsten ernsten ernster
Dat.	słaba mieszana mocna	dem ernsten einem ernsten ernstem	der ernsten einer ernsten ernster	dem ernsten einem ernsten ernstem	den ernsten ernsten ernsten
Akk.	słaba mieszana mocna	den ernsten einen ernsten ernsten	die ernste eine ernste ernste	das ernste ein ernstes ernstes	die ernsten ernsten ernste
stopień wyższy (Komparativ) ernster- przypadek deklinacja liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n Nom. słaba mieszana mocna der ernstere ein ernsterer ernsterer die ernstere eine ernstere ernstere das ernstere ein ernsteres ernsteres die ernsteren ernsteren ernstere Gen. słaba mieszana mocna des ernsteren eines ernsteren ernsteren der ernsteren einer ernsteren ernsterer des ernsteren eines ernsteren ernsteren der ernsteren ernsteren ernsterer Dat. słaba mieszana mocna dem ernsteren einem ernsteren ernsterem der ernsteren einer ernsteren ernsterer dem ernsteren einem ernsteren ernsterem den ernsteren ernsteren ernsteren Akk. słaba mieszana mocna den ernsteren einen ernsteren ernsteren die ernstere eine ernstere ernstere das ernstere ein ernsteres ernsteres die ernsteren ernsteren ernstere
stopień najwyższy (Superlativ) ernstest- przypadek deklinacja liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n Nom. słaba mieszana mocna der ernsteste ein ernstester ernstester die ernsteste eine ernsteste ernsteste das ernsteste ein ernstestes ernstestes die ernstesten ernstesten ernsteste Gen. słaba mieszana mocna des ernstesten eines ernstesten ernstesten der ernstesten einer ernstesten ernstester des ernstesten eines ernstesten ernstesten der ernstesten ernstesten ernstester Dat. słaba mieszana mocna dem ernstesten einem ernstesten ernstestem der ernstesten einer ernstesten ernstester dem ernstesten einem ernstesten ernstestem den ernstesten ernstesten ernstesten Akk. słaba mieszana mocna den ernstesten einen ernstesten ernstesten die ernsteste eine ernsteste ernsteste das ernsteste ein ernstestes ernstestes die ernstesten ernstesten ernsteste

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) ernst nehmen → traktować poważnie • eine ernste Miene machen → robić poważną minę

(1.2) ernste Zeiten → ciężkie czasy

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Ernst m, Ernsthaftigkeit ż

przym. ernsthaft, ernstlich

związki frazeologiczne:

Es ist mir ernst damit! → mówię serio!

etymologia:

uwagi:

źródła: