epickość (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) cecha tego, co epickie
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik epickość dopełniacz epickości celownik epickości biernik epickość narzędnik epickością miejscownik epickości wołacz epickości - przykłady:
- (1.1) Koncerty zespołu charakteryzuje nastrojowość, epickość połączona z ciężkimi brzmieniami oraz efektami scenicznymi podkreślającymi zainteresowanie tematami okultystycznymi.[1]
- składnia:
- (1.1) epickość + D.
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) poetyckość
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. epika ż, epik mos
- przym. epicki, epiczny
- przysł. epicko
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. epicki + -ość
- uwagi:
- tłumaczenia:
- baskijski: (1.1) epikotasun
- słowacki: (1.1) epickosť ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.