elektrolit (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌɛlɛkˈtrɔlʲit], AS: [elektrolʹit], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) chem. fiz. substancja zdolna do jonowego przewodzenia prądu elektrycznego; zob. też elektrolit w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) elektrolit mocny / słaby / binarny
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. elektroliza ż
przym. elektrolitowy, elektrolityczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) ang. electrolyte[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „elektrolit” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.

elektrolit (esperanto (morfem))

wymowa:
znaczenia:

morfem

(1.1) elektrolit
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pochodne:
rzecz. elektrolito
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.