dziecinnie (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
przysłówek
- (1.1) w sposób charakterystyczny dla dziecka
- (1.2) naiwnie, niepoważnie
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) Uważa, że chłopcy zachowują się dziecinnie, a ich zamiłowanie do zabawek i komiksów jest żałosne.[1]
- (1.1) To zadanie okazało się dziecinnie proste.
- (1.2) Często zachowuje się dziecinnie, ale w rzeczywistości ma poważne podejście do ważnych spraw.[2]
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) dziecinnie prosty
- synonimy:
- (1.2) infantylnie
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. dziecinnieć ndk., zdziecinnieć dk.
- przym. dziecinny, dzieciaty
- rzecz. dzieciństwo n, Dzieciątko n, dziecina ż, dziecinka ż, dziecinność ż, dziecko n
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. dziecinny + -e
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) childishly, babyishly, juvenilely, jejunely
- niemiecki: (1.1) albern
- norweski (bokmål): (1.1) barnslig
- turecki: (1.1) çocukça
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.