dziecinność (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) odprzym. cecha tego, co jest dziecinne; cecha tych, którzy są dziecinni
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dziecinność dziecinności dopełniacz dziecinności dziecinności celownik dziecinności dziecinnościom biernik dziecinność dziecinności narzędnik dziecinnością dziecinnościami miejscownik dziecinności dziecinnościach wołacz dziecinności dziecinności - przykłady:
- składnia:
- (1.1) dziecinność + D.
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) cecha
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. dziecinny, dzieciaty, dziecięcy
- przysł. dziecinnie
- rzecz. dzieciństwo n, dziecko n
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. dziecinny + -ość
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.