dyshonor (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) książk. ujma dla honoru
- odmiana:
- (1.1) blm[1],
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dyshonor dyshonory dopełniacz dyshonoru dyshonorów celownik dyshonorowi dyshonorom biernik dyshonor dyshonory narzędnik dyshonorem dyshonorami miejscownik dyshonorze dyshonorach wołacz dyshonorze dyshonory - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) afront, despekt, dotknięcie, dyzgust, epitet, hańba, niesława, obelga, obraza, plama, policzek, poniżenie, ubliżenie, uchybienie, ujma, wstyd, zhańbienie, zmaza, zniewaga, znieważenie; st.pol. zelżywość
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. honor mrz
- czas. honorować
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. dys- + pol. honor
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) bryt. dishonour / amer. dishonor, ignominy
- francuski: (1.1) déshonneur m
- hiszpański: (1.1) deshonor m, deshonra ż
- jidysz: (1.1) אומכּבֿוד m (umkowed)
- niemiecki: (1.1) Kränkung ż, Beleidigung ż
- nowogrecki: (1.1) καταισχύνη ż, ατιμία ż
- rosyjski: (1.1) оскорбление n, бесчестье / бесчестие n
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.