dysfagia (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) med. zaburzenie połykania; zob. też dysfagia w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) dysfagia ustno-gardłowa (przedprzełykowa, górna) / przełykowa (dolna) • dysfagia syderopeniczna
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) dysphagia
  • bośniacki: (1.1) disfagija ż
  • bułgarski: (1.1) дисфагия ż
  • czeski: (1.1) dysfagie ż
  • fiński: (1.1) dysfagia
  • francuski: (1.1) dysphagie ż
  • hiszpański: (1.1) disfagia ż
  • kataloński: (1.1) disfàgia ż
  • łaciński: (1.1) dysphagia ż
  • niemiecki: (1.1) Dysphagie ż
  • nowogrecki: (1.1) δυσφαγία ż
  • portugalski: (1.1) disfagia ż
  • rosyjski: (1.1) дисфагия ż
  • turecki: (1.1) disfaji
  • ukraiński: (1.1) дисфагія ż
  • włoski: (1.1) disfagia ż
źródła:

dysfagia (język fiński)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) med. dysfagia
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.