dwurzędowy (język polski)
.jpg.webp)
dwurzędowa (1.2) marynarka
- wymowa:
- IPA: [ˌdvuʒɛ̃nˈdɔvɨ], AS: [dvužẽndovy], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ę • akc. pob.
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) składający się z dwóch rzędów lub mający dwa rzędy czegoś[1]
- (1.2) (o ubraniu) mający dwa rzędy guzików[1]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik dwurzędowy dwurzędowa dwurzędowe dwurzędowi dwurzędowe dopełniacz dwurzędowego dwurzędowej dwurzędowego dwurzędowych celownik dwurzędowemu dwurzędowej dwurzędowemu dwurzędowym biernik dwurzędowego dwurzędowy dwurzędową dwurzędowe dwurzędowych dwurzędowe narzędnik dwurzędowym dwurzędową dwurzędowym dwurzędowymi miejscownik dwurzędowym dwurzędowej dwurzędowym dwurzędowych wołacz dwurzędowy dwurzędowa dwurzędowe dwurzędowi dwurzędowe - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) okręt dwurzędowy • jęczmień dwurzędowy
- (1.2) marynarka / kamizelka / kurtka dwurzędowa • płaszcz dwurzędowy
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.1) birema
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dwurząd, dwurzędówka, dwurzędowiec
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.2) двухбортны
- francuski: (1.1) à deux rangs, hist. mar. birème; (1.2) croisé
- hiszpański: (1.1) de doble hilera, hist. mar. birreme; (1.2) cruzado
- jidysz: (1.2) צווייריייִק (cwejrejik)
- nowogrecki: (1.1) δίγραμμος, με δύο σειρές, δίκροτος; (1.2) κρουαζέ, σταυρωτός
- rosyjski: (1.2) двубортный, двухбортный
- słowacki: (1.1) dvojradový; (1.2) dvojradový
- źródła:
- 1 2
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.