δύο (język nowogrecki)
.jpg.webp)
δύο (1.1) κουκουβάγιες
δύο (2.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈði.o]
-
- homofon: δύω
- znaczenia:
liczebnik główny
- (1.1) dwa
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (2.1) dwójka
- odmiana:
- nieodm.
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. δυάρι n, δυάδα ż
- przym. διπλάσιος, διπλός, δυαδικός
- przysł. διπλά, δις
- licz. δεύτερος
- form. słow. δι-, δισ-
- skr. 2ος
- związki frazeologiczne:
- και οι δύο → obydwaj, obydwie • και τα δύο → obydwa
- etymologia:
- gr. δύο
- uwagi:
- również δυο
- źródła:
δύο (język starogrecki)
- wymowa:
- znaczenia:
liczebnik główny
- (1.1) dwa
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.