duperele (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌdupɛˈrɛlɛ], AS: [duperele], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
- (1.1) pot. posp. sprawy, kwestie mało ważne
- (1.2) posp. nieprzydatne przedmioty
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik duperela duperele dopełniacz dupereli dupereli, duperel[1] celownik dupereli duperelom biernik duperelę duperele narzędnik duperelą duperelami miejscownik dupereli duperelach wołacz duperelo duperele - przykłady:
- (1.1) Przestań gadać o tych duperelach i powiedz coś o chorobie Krysi.
- (1.2) Chyba go znajdziesz w szufladzie z duperelami w kantorku.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) bzdury, głupoty, głupstwa
- (1.2) rupiecie
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. duperelny
- zdrobn. duperelki
- rzecz. duperelki nmos
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. dupa
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.2) trifles, trinkets
- litewski: (1.1) menkniekiai m
- źródła:
- ↑
Hasło „duperela” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.