dukacik (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) zdrobn. od dukat
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dukacik dukaciki dopełniacz dukacika / dukaciku dukacików celownik dukacikowi dukacikom biernik dukacik dukaciki narzędnik dukacikiem dukacikami miejscownik dukaciku dukacikach wołacz dukaciku dukaciki - przykłady:
- (1.1) To nie dukat, lecz tylko mały dukacik.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dukat m
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. dukat + -ik
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: dukat
- słowacki: (1.1) dukátik m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.