domina (język polski)
- wymowa:
- IPA: [dɔ̃ˈmʲĩna], AS: [dõmʹĩna], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) rzad. z politowaniem domek lichy, zapuszczony
- (1.2) seks. kobieta silnie dominująca w kontaktach seksualnych
rzeczownik, forma fleksyjna
- (2.1) D. lp zob. domino
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik domina dominy dopełniacz dominy domin celownik dominie dominom biernik dominę dominy narzędnik dominą dominami miejscownik dominie dominach wołacz domino dominy - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- (1.1) rzecz. dom m
- (1.2) rzecz. dominacja ż
- (1.2) czas. dominować
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
domina (język baskijski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) medal
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- brontzezko domina → brązowy medal
- zilarrezko domina → srebrny medal
- urrezko domina → złoty medal
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
domina (interlingua)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) pani domu
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
domina (język łaciński)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) pani[1]
- odmiana:
- (1) domina, dominae (deklinacja I)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik domina dominae dopełniacz dominae dominārum celownik dominae dominīs biernik dominam dominās ablatyw dominā dominīs wołacz domina dominae - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. dominor
- rzecz. Dominus m
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „domina” w: Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie III, Księgarnia św. Wojciecha, Poznań - Warszawa - Lublin 1958, s. 209.
domina (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) hist. domina (pani) – uroczysty tytuł rzymskich cesarzowych[1]
- (1.2) seks. domina[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dominát m
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- 1 2 Hasło „domina” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.