dobrota (język polski)
- wymowa:
- IPA: [dɔˈbrɔta], AS: [dobrota]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) daw. dobroć
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik dobrota dopełniacz dobroty celownik dobrocie biernik dobrotę narzędnik dobrotą miejscownik dobrocie wołacz dobroto - przykłady:
- (1.1) A jeśli Bóg swej zapomni dobroty / I tak się uprze karać me niecnoty [...][1]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) dobroć, dobrotliwość
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dobre n, dobry mrz, dobro n, dobroć ż
- czas. przedobrzyć dk.
- przysł. dobrze, niedobrze
- przym. dobry, dobrotliwy
- wykrz. dobry, dobrze
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- występowanie: Linde[2]; Doroszewski[3]; SPXVI[4]
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ J.A. Morsztyn, Pokuta w Quartannie (1678)
- ↑
Hasło „dobrota” w: Samuel Bogumił Linde, Słownik języka polskiego, t. 1, Drukarnia XX. Piiarów, Warszawa 1807-1814, s. 444. - ↑ Słownik języka polskiego, red. Witold Doroszewski, t. 2, Państwowe Wydawnictwo Wiedza Powszechna, Warszawa 1958–1969, s. 169.
- ↑ Stanisław Bąk, Maria Renata Mayenowa, Franciszek Pepłowski i in., Słownik polszczyzny XVI wieku, t. 5, PAN, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1966–, s. 119-120.
dobrota (język chorwacki)
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) dobroć
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz chorwacki, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.
dobrota (język czeski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) dobroć
- (1.2) smakołyk, przysmak
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dobrota dobroty dopełniacz dobroty dobrot celownik dobrotě dobrotám biernik dobrotu dobroty wołacz dobroto dobroty miejscownik dobrotě dobrotách narzędnik dobrotou dobrotami - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) laskavost
- (1.2) lahůdka, pochoutka
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
dobrota (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) dobroć, dobrotliwość[1]
- (1.2) smakołyk, przysmak, łakocie[1]
- odmiana:
- (1.1) blm
przypadek liczba pojedyncza mianownik dobrota dopełniacz dobroty celownik dobrote biernik dobrotu miejscownik dobrote narzędnik dobrotou - (1.2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dobrota dobroty dopełniacz dobroty dobrôt celownik dobrote dobrotám biernik dobrotu dobroty miejscownik dobrote dobrotách narzędnik dobrotou dobrotami - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz.
- zdrobn. dobrôtka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- 1 2 Hasło „dobrota” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.